Testament en vertrouwen.

Het laatste stuk naar kantoor had ik met het raampje open gereden. Heerlijk die frisse geur. Er zat al een mespuntje lente in de lucht. Op kantoor begon de dag ook fris. De heer Duijs en mevrouw Van den Berg betraden opgewekt mijn kamer. Hun liefde voor elkaar was voelbaar op deze prachtige dag.

Na onze kennismaking vertelden ze enthousiast hun verhaal. Ze waren beiden gescheiden en hadden ieder kinderen uit hun eerste relatie. Ze hadden elkaar de vorige zomer op vakantie leren kennen. Ik vernam uit de eerste hand alle details van hun ontmoeting (soms is geheimhouding een geweldig fenomeen). Tot dusver hadden ze het heel fijn samen. De kinderen hadden elkaar inmiddels ook ontmoet. En omdat het tussen hen ook goed ging, wilden ze nu graag gaan samenwonen in het huis van mevrouw Van den Berg.

Het koppel had de wens ‘dat na hun beider overlijden de kinderen allemaal evenveel moesten krijgen’. Bij samengestelde gezinnen wordt deze wens vaker geuit. Dat is ook begrijpelijk, omdat geen van de partners de eigen kinderen en de andere kinderen te kort wil doen. Ik gaf hen een uitleg van de verschillende mogelijkheden. Want hoewel de wens simpel lijkt, zaten er nogal wat haken en ogen aan.

De heer Duijs en mevrouw Van den Berg hoorden mij geduldig aan, maar veegden een voor een mijn voorstellen van tafel. ‘Hun wens was simpel en daarom wilden zij ook een eenvoudige regeling’, zo werd mij duidelijk te verstaan gegeven. De regeling hadden ze zelf ook al bedacht. De heer Duijs en mevrouw Van den Berg benoemden elkaar tot enig erfgenaam, ieder in hun eigen testament. Ook regelden ze ieder in hun testament dat als hij of zij als laatste kwam te overlijden, dat dan alle kinderen gezamenlijk zouden erven.

Ik vertelde hen uitdrukkelijk dat de eigen kinderen op deze wijze volledig afhankelijkheid werden van het testament van de andere partner. Want als de heer Duijs zou overlijden, zou mevrouw Van den Berg alles erven. Zij zou daarna haar bestaande testament kunnen veranderen. In dat geval zouden de kinderen van de heer Duijs niets meer erven. Ik werd met verbazing aangekeken hoe ik zou kunnen denken dat dat zou gebeuren. Zij vertrouwden immers op elkaar dat de ander het testament in stand zou laten.

Enige jaren nadat de heer Buijs was overleden, bezocht mevrouw Van den Berg opnieuw mijn kantoor. Een ethische overweging van mijn kant vond geen gehoor. Het testament werd gewijzigd ten voordele van haar nieuwe partner.

© 2024 Notaris Joost / Algemene voorwaarden

Site by Studio BC